گرچه من می‌شکنم در خود یکسر، قیصر!
مرگ حق است، تبسّم کن و بگذر، قیصر!
مرگ، پایان کبوتر نیست، وقتی بی بال
تا خدا پل زده‌ای مثل کبوتر، قیصر!
نام تو شهره تر از قاف شده ست ای سیمرغ
باز هم پر بگشا در خود بی پر، قیصر!
مرگ مرگ است ولی مرگ تو مرگی دگر است
داغ ، داغ است ولی داغ برادر... قیصر!
راستی مرگ چه جوری ست؟ مرا می‌بینی؟
 چه خبرداری از عالم دیگر، قیصر!؟
نقدهایت همه غوغا بود غوغا، "سید"!
شعرهایت همه محشر بود ، محشر، قیصر!
جامة خاک به تن کردی و یادم آمد
از شب خون، شب آتش، شب سنگر، قیصر!
شعرهای تو همه معنی قرآن بودند
"آیه" ای داری چون سورة کوثر، قیصر!
تیغ می‌چرخد و من سینه زنان می‌گریم
در دلم هلهلة حیدر حیدر، ‌قیصر!
پیش تر از من دلتنگ گذشتی ، بگذر
ما همه می‌گذریم آخر از این در، قیصر!

قیصر امین‌پور (1338-1386) شاعر معاصر ایرانی. او در سال 58، از جمله
شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا
سال 66 تأثیر گزار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعر ِ هفته‌نامه سروش
را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال 63 منتشر کرد. اولین
مجموعه او «در کوچه آفتاب» دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن
«تنفس صبح» تعدادی از غزلها و شعرهای سپید او را در بر می‌گرفت.

قیصر امین‌پور در 2 اردیبهشت 1338 در گتوند خوزستان به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی را در گتوند ادامه داد و در سال 57 در رشته دامپزشکی
دانشگاه تهران پذیرفته شد ولی پس از مدتی از این رشته انصراف داد.

قیصر امین‌پور، در سال 63 بار دیگر و این بار در رشته زبان و ادبیات
فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال 76 از
پایان‌نامه دکترای خود با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت
و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. این پایان‌نامه در سال 83 و از سوی
انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.

قیصر امین‌پور، تدریس در دانشگاه را در سال 67 و در دانشگاه الزهرا آغاز
کرد و سپس در سال 69 در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین در سال 68 موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد. دکتر
امین‌پور در سال 82 به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی
برگزیده شد. او که در سال 1376 خورشیدی موفق به دریافت مدرک دکترا از
دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد، بعدها رساله خود با عنوان «سنت و نوآوری
در شعر معاصر» را در قالب کتاب منتشر کرد.[?]

از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که
به آنها اشاره می‌کنیم: طوفان در پرانتز (نثر ادبی، 1365)، منظومه ظهر روز
دهم (شعر نوجوان، 1365)، مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان، 1368)، بی‌بال
پریدن (نثر ادبی، 1370) و به قول پرستو (شعر نوجوان، 1375).

از دیگر آثار قیصر امین‌پور، می‌توان به مجموعه شعر «آینه‌های ناگهان» 1372، «گزینه اشعار» (1378، مروارید) و مجموعه شعر «گلها همــه
آفتابگردان‌اند» (1380، مروارید)،«دستور زبان عشق» (1386، مروارید) اشاره
کرد. «دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور، تابستان امسال در
تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رسید.

دکتر قیصر امین پور در بامداد روز سه شنبه هشتم آبان 1386 بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان دی تهران در گذشت.

نوشته شده در پنج شنبه 89/8/6ساعت 9:50 عصر توسط شیما نظرات ( ) |